به حدم امام رضا (ع) که می روم...به دورو بر که نگاه میکنم...زوج های جوانی که به تازگی زندگی خود را آغاز کردند بیشتر توجهم را جلب می کند...آمده اند به یمن برکت امام رضا(ع)زندگیشان را با نور الهی و خدایی شروع کنند..

دیدن بعضی از این زوج ها احساس شعف به طرف مقابل می دهد...چه خوب فلسفه ازدواج را درک کردند...نصف دین را کامل کردند...

چشم از نامحرم برمی دارند و به زندگی خود وفادار می مانند و زندگی خودرا محکم تر و پایدارتر بنا می کنند...

ولی در عجبم از رفتار دیگران...مگر فلسفه ازدواج غیر از این است؟...یا فلسفه اش چشم و هم چشمی،آزادی بیشتر،آرایش بیشتر،چشم چرانی..است!

در همان حرم آن امام مهربان میبینیم بازهم باهمان آرایش و چادری که به زور برسر گذاشته و چشم هایی که به این طرف و آن طرف است  درکنار همسر خود دست در دست...!بگذریم..

نمیدانم خیلی چیزها معنی و مفهومش برای ما گنگ و مبهم است..یا مفهوم دیگری جایش قرار گرفته...

فقط در آخر می گویم..امیدوارم با ازدواج بتوانیم چشم بر بسیاری از گناهان ببندیم نه اینکه راه ورود گناهان راباز کنیم...الهی آمین.